yol mu yorgundu senden ayrı..
yoksa sen mi yolsuzdun ayrılıklarından binbir aynı!.
beyaz guvercinler dalgalnırdı sakaklarından..
sokaklarında istanbul golgesi
..yedi nala!!
bir narayla Ankara'nın soguk koynundan atılıyordun...
Adalar sevdası bu...
tepelerin saclarında sular birikintisi
kir tutmaz bir aşk gibi sihirli..
temiz ve alıngan bakıslarımdan
şimdi bir aksam vakti gibi gizli bir soluk koşar
bir martı kokusu
ve bir kaç dal teniyle
ah dört nala yedi tepe her yerinde gözlerimin..
sana seninle başlayan harfler öngörüyorum..
sana seni sende tamamlayan simler döküyor bu mevsim sen mevsimlere dolaşmış ve fikrini güle değmiş bir al biçimince şarkılar soylerken eminim görkeminde bir Ay serpintisi.. yumuyor gözlerini.. hatırladıkların ezberden ibaret ve iste sana bunu öğretirler neyse..
beni dinle dinle ki anlatmış olayım
sessizce senden geçenleri..
yolları adamlarla ölç adımlar gitmez varacagı yerden baska bir yere..
adamlar gider adamlar kadın gibi gider.. ve insanlar
umarlar gidecegi yerden baska yerleri görebilmeyi..
sen sende kac kadın taşırsın hiç hesaplanır mı?
ben sende kaç adım aşarım hiç hesaplanır mı bu?
adamlar kaldırımlar adımlar ve kadın.
sen bizde kaç yük taşırsın hesaplanır mı bu!
artık konuşma kapat sözlerini..
gözümün önünde tütün özlemince kurumuş
ince parmaklarımın dansı ve şakıyor gibi bir kaç harf daha
işte böyle.. dinle..
ne alkolu biterdi sevdasızlıgın
ne gozleri kapanmıscasına kör akar
yagmurlarca sevis taneleri...
bir dokunuş bir dokunmayış arasında
yer gök kırımızı saten...
gozlerini kısıp sozlerini yuman yagmurlarca..
ah neyse
aklından gecen ve benim hic gormedigim bir tumceyi sesleyecektin o aksam..
altında sular imzası hurriyetimi nakışlar gibi akacaktı..
özneler savrulacaktı dik başlı zamirlere ve görkemli olacaktı
elbette.. elbette
tum edatların ve benzerliklerini kurdugum anlarım gibi.. belki bir Suriye'li mısra eskiyecekti
deniz yıldızlarından ya da hani o hic gitmedigim filmlerin yere dusen sesleri irkilecekti gorkeminden..
sen iyisi mi senin
aklında bulun.
aklında bulunsun ki
birilerinin eski elleri
sesler durulsun
dogrulsun güneş..
hur dogar çünkü şimdi gunes ve batmaz tutsaklıgına oylece gecenin serin nefesi..
ben hic olmadıgım kadar bogulmadım.. dinledim seni o aksam..
sen hic yazılmadıgı kadar bir defterin ta kendisiydin..
simdi golgeledigin o ellerin ile sokakların rüştünü tutuyor olmalıydı parmaklarım...
ve ben seni yuksek tabanlı cumhuriyetlerde gezmek isterdim..
hosgeldin ki sadece.. hosgeldin demek icin..
ankaraya donmus olman gerekti..
yolları sarmaşalarla ölç dalgınlıklar gitmez donecegi yerden basladıgı yere..
simdi sen soyle beni..
orada olmasam da senin bana dusen sesinle duyduklarımı yazabiliyor muydum sahi?
