Bazen yine bazı şeyler hakkında bir şeyler yazasım geliyor Sonra yine umutsuzluk diye algılanan realiteye kapılıyorum. Niye? Biliyor ve bildiklerimi hatırlıyorum
Aklıma firavuna seve seve boyun eğenler geliyor Öyle ya Kırbaçlandılar da kırbaçlandılar Topluca hep birlikte kah sosyalizm kah demokrasi tadında zulme biat ettiler de ettiler Gıkları dahi çıkmadı Sonra? Ne zaman Musa geldi O zaman hak hukuk yerini buldu
Aklıma farklı çıkarlara hizmet eden hahamlara biat eden Yahudiler geldi Öyle ya Çoğunluk; onların dediklerini Yaratanın istedikleriymiş gibi baz aldı Tıpkı bir demokrasi tadında, bu hahamlar ne dedilerse yaptılar da yaptılar Gıkları dahi çıkmadı Sonra? Ne zaman İsa geldi O zaman hak hukuk yerini buldu
Aklıma cennetten arsa satan papazlara biat eden Hıristiyanlar geldi Öyle ya Çoğunluk; onların dediklerini baz alıp, ellerinde ne var ne yoksa satıp durdu Gıkları dahi çıkmadı Sonra? Ne zaman eski papaz Martin Luther geldi Cehennemi satın aldı Kiliseye kafa tuttu O zaman hak hukuk yerini buldu
Aklıma putlara tapan Araplar geldi Öyle ya Çoğunluk onları baz aldı Öyle ibadet ettiler Demokrasi tadında hep beraber yaptıkları ibadetleri doğru sandılar Sonra? Ne zaman Muhammed (sav) geldi Hak hukuk yerini buldu
Aklıma Muhammed (sav)in Ali bendendir, ben de Alidenim demesine rağmen, askeri gücü olan Muaviyeye biat eden Arap toplumu geldi Sanki peygamber yokmuş gibi, sanki dediklerinin hiçbir hükmü yokmuş gibi biat ettiler de ettiler Sonra? Ne zaman Timur geldi Muaviyenin oğlu Yezidin mezarını yerle bir etti O zaman hak hukuk yerini buldu
Aklıma Yavuz Sultan Selim sayesinde halifeliğin Osmanlı İmparatorluğu padişahlarına geçtiği zamanlar geliyor Halifeliğin Osmanlıya geçmesine rağmen Sözde Müslüman olan devşirmelerin padişah Sultan Genç Osmanı katletmesi Sözde Müslüman olan ahalinin sesinin dahi çıkmaması ve bu olanları sineye çekmesi Sonra? Ne zaman IV Murad geldi Devşirmelerden başlayıp, şeyhülislama kadar herkesi inim inim inletti ki şeyhülislamın katli ilk ve sondur O zaman hak hukuk yerini buldu
Haliyle Şahsen ben Yaşadığım toplum ve düşüncelerden her koptuğumda, her birilerini kaybettiğimde, doğru yolda olduğuma inanıyorum Niye? Çünkü biliyorum Çoğunluğun bir parçası olmak güç ve hakikat değil Olmadı, olmayacak da Birey; inandığı düşüncede, arzuda ve istekte devam ederse Hakk illa ki ona ya da onun gibi düşünenlere güç bahşediyor.
Bu yüzden de yine şahsen ben; bana bahşedilen hayatı kendi bildiğim gibi yaşıyorum Benim gibi düşünenlerin de bu yolda ilerlemesini istiyorum Bu yüzden de eklemek istiyorum Şahsen bana göre kutsal kitabımızı okuyan herkesin, kendini gördüğü bir sure illa ki vardır Yoksa da tekrar okunmalı ve de sorgulanmalıdır Ben şahsen kendimi Bakara 219un ilk satırları olarak görüyorum Sana şarap ve kumarın hükümlerini soruyorlar. De ki: İkisinde de hem büyük günah var, hem insanlara faydalar var; fakat günahları, faydalarından daha çok. Baktığında faydasını alıyorum şarap diye bahşedilen biranın şüphesiz, fakat günahını da vakti zamanında çekeceğim Ki o da benim düşüneceğim bir şey
Dolayısıyla; tarihe ve toplumlara baktığımızda görmemiz gereken şey Toplum ne zaman bir şeyde ortak karar kılıyor O şey doğru olmuyor Tarihe, kişilere ve benliklerine baktığımızda da ne kadar iyi dahi bilinse de illa ki kusurları var O yüzden doğru bir birey; ne zaman kontrol edilen toplumdan uzaklaşır ve kendi olur, beraberinde kusurlarını azaltır; o zaman hem kendini belki de Dünyaları değiştirebilir Benim yapabilecek ve diyebileceklerim bu kadar Dahası benden sonrakilere Mustafa Kemal Atatürkün dediği gibi Fikirler Ölmez!
