Ey ruhumda yanan sevda çırası!
Çekme ellerini avuçlarımdan
Ekleme yüreğime ayrılık şarkıları
Dinletme hasret makamlarından
Sen ki içtiğim yeminde saklısın
Hiç benim olmasan da, bende benimle kal...

Gitme yar!
Gidersen, güz yaprakları döker yüreğimde takvimler
Gün akşamı vurur, kararır bulutlar
Hüzün yağmurları düşer bakışlarıma
Dünya çöle döner, kurur ırmaklar...

Solar yüzümde tebessümler
Hüznüm sızar soluğumdan, sesim nefesimde üşür
Acılar bin parça olup içimde gülüşür
Son şarkı da susar dudaklarımda
Hasretin bağrıma dert olup ilişir...

Gözlerinin esiriyken hürriyetim
Vurma ömrüme hasretinden kelepçeler
Düşürme gözlerime, yokluğuna dem olmuş karartma geceler
Sen ki ruhumda bir orman yangını
Dağ başı fırtınası
Bana doğru esmesen de, savur küllerimi rüzgârlarınla
Bil ki yokluğun ateşten gömlek
Yakar tenimi sonsuza kadar...

Gitme yar!
Gidersen, içimde yıkılır bu şehir
Bir İstanbul çöker omuzlarıma
Sol yanım eksik, sen yanım öksüz kalır
Yokluğun öldüresiye ağır, namluda kör kurşun kadar
Vurur yüreğinden hayatı
Sokakları bir tufan sessizliği alır...

Ölüm uykularına yatar bedenim
Ruhum tenimde can çekişse de
Adın soluğumda tıkanır kalır
Ben sensiz bil ki ölemem bile yâr ...

Arzu Karadoğan
18.12.2010




.........