Ozanın saza hasreti gibi
Yağmurun toprağa özlemi gibi
Şairin şiire sevdası gibi
Hasret kaldım köyüm sana


Dağlarına taşlarına sevdalıyım
Kaynağında akan suyunu ararım
Beni atsanda şehrin koynuna
Yinede mis kokan toprağını hatırlarım

Yağmurun çamurun bir başkaydı
Havan suyun içimi ferahlatırdı
Hafiften esen poyraz ruhumu okşardı
Karış karış bildiğim toprağını ararım

Yoksuluk gurbete gurbet ayrılığa
Döner durur bu döngü bu hayatta
Kimi mutlu olur gurbetin koynunda
Kimi özlem duyar doğduğu sılaya

Köyümün toprağını örtün üzerime
Papatyalar yabani otlar bitsin üzerinde
Yağmurun bereketi dökülsün bedenime
Avare ruhum ozaman huzur bulur belkide


Cannur Bozkurt