İki yorgan bir urgan yeterde artar bile. Nedir ki şunun şurasında evini kaplumbağaya özenerek,göçürmek ayrık otu misali başka topraklara. Ardında bir dizi sevenini bırakıp;Egeye ırgatlığa gitmeye görsün kimse diyor babam. Toprağı yapışkandır bu yörenin,tuttu mu adamı bırakmaz everallah. Farkında olmadan yurt edinirsin AYDIN/ Çeştepey'i. Ya sonra. Sonra, seni yurdundan eden tanrıların güzellik sırının saklı olduğu zeytinden nefret edersin. O düşmanındır, o dur vatanından eden seni. Babam böyle anlatıyor yıllar önceki zeytin toplama sevdasıyla ilgili göçünü. Yıllar sonra yüreğinin birkaç parçasını kah gömerek, kah oralarda bırakarak dönmüş anayurduna. Adımı Murat koymuş Silvan'a olan muradından. Ben de YILMA(Z) mışım onun çok sevdiği Faqinini sevmekten. Nerede bir satır geçmişse okumaya çalışmışım Silvanı. Ömrümde sadece üç-beş sefer görmüşüm heybetli memleketimi. Ömrümde 2 kere yemişim dikenli kerengi ve ekşili rıbeysi. İşte satır aralarında rengimi öğrenmeye çalışan arkadaşlarıma cevabım. Evet ben gökkuşağıyım gönül rengi olarak. Ancak fikir rengim Siyah- Beyazdır. Bir şey ya doğrudur ya yanlıştır. 'Ama' lar sadece cümle zenginliğidir.