İzEdebiyat - Cansu Özdemir

Yozlaştı tüm hikayelerim, aklıma gelmemekte soyut cümlelerim
Ben yan yana gelmeyen iki söz öbeğinden ibaretim
İbareten takıntılarımı kendim seçerim
kimi saçaklı, kimi ukalâ olduğu için
İçin için ağlamakta göz bebeklerim
Ki tüm bunlara sebep sizsiniz.. belki de benim
İnanması gerek bunlara kurulacak her hayalin
Yaşananlara alışması zorunlu vücut hücrelerimin
Optimist ruha yararı ne ki karamsar düşüncenin
Arayışlarım gibi sonu gelecek yazılan her bir dizenin
Gücünüz yetiyorsa bizi ipe dizin
Hayat değil kurguladığın pembe dizin
Tüm gerçekler hayatına son vermek adına alman gereken izin
Hepiniz peşinden gidin, ellerimden kaçırdığım ilham perilerimin
Ölüm hayat destesinde kara duvaklı gelin
Tüm ışıkları söndürün, yıldızları dahi.. karanlığa gömülelim!
Yolumu bulmak adına bıraktığım ekmek kırıntılarını izlerim
Merak etmeyin.. gözleriniz üzerimde, yok gidesim!
Çok kere yeminleştim, birini bile tutamadım verdiğim sözlerin
Ben bilirim! Kalabalığın ortasında düşüşün sonucu kahkahalı gülüşlerin
Derinden gelir seni sevişlerim! Hatırlarsın,
Terk edip gidişin değiştirdi anlamını 'ödeşmek' kelimesinin!
Senin de bildiğin gibiyim, kolaylaştı sinirlenmelerim
Çok kişiye benzerim! Hepsi bir beyitinde toplanır benliğimin!
Önce gözlerimi kapatmayı, ardından uykuya dalmayı denedim
Bu konuda pek çok kez başarıya eriştim
Unuttuğum tadını hatırlamalıyım çocuk gülüşlerimin
Artık bürünmeli beyaza tüm renkleri gecenin
Gece yarısını geçişlerdeyim! Şafağında kaybolsun bugünün, tüm tedirginliklerin!
Gözlerimin içine bakarak konuşmayı, velhasıl karşımda ayakta durmayı öğrenmelisin!
Gökyüzünden düşen damlalar gibi tenimi hissizleştirmelisin
Her gün iki çıkıp bir düşen solucan gibisin!
Beni dikkatle dinleyeceksin, ağzıncan çıkacakları önce kendin işitmelisin!
Hepsi hayatımdan kesitler okuduğun hecelerin
Sanırsın ki bildiğim yola giderim, tümünü öğrenmeliyim bilmediklerimin!
Sinsileştim! Karanlık sokaklardan geçişlerdeyim, yanıp sönen sokak lambası gibiyim
Tanınsa sevilecek insan gibiyim, malesef tanıyanlar için bile çekilmezim!
Bir bilen insan benim, bin bilenin danışman kişisiyim
Umursamazlıkta, bilinenin aksine, en üst rütbedeyim!
Umrumda mı sanki bilinen? İlk sokaktan sapar, burnumun dikine giderim!