eski diyorlar İstanbula,
eskimiş olsaydı
önce eskiciler çalardı kapısını
bıktırana dek,
günde beş kez.

İstanbul bu,
atsan atılmaz,
satsan satılmaz,
ne eski kaldı şimdilerde,
ne eskiciler,
birkaç çeşme, eski bir konak,
bir de Hatçanımın evi kaldı
Fatih'te ahşap olarak,
çamlar eridi Çamlıcada,
eksiliyor gün be gün birer birer.

ama aldırmıyor İstanbul,
dert etmiyor,
şarkılarım söylendikçe diyor,
bir oldukça meyhanelerimde gönüller,
birşeycik olmaz, korkmayın diyor
ve doğuyor her sabah yeniden
altın güneşlerle.

tarihi, çağları eskitti,
Nedim'i Bâkiyi eskitti,
İstanbul bu gülüm,
eskimedi,
eskimez.