-Kendi şiirlerim bence en güzeli.
-Peki,ötekileri gördün mü?
-Hayır.Buna neden gerek duyayım ki?
- Bir ressam varmış,kötü horoz resimleri yapar ve uşaklarına ,dükkana hiç canlı horoz sokmamalarını sıkı sıkı tembih edermiş.

X X X


-Önceleri o benim tutsağımdı.Sonra ise ben de onun…
- Bir tutsağın boynuna geçirdiğiniz zincirin öteki ucu, kendi boynunuza takılıverir.

X X X

-Herkes için tüm şeyler aynı mıdır?
-Hayır.Çünkü birine göre adaletli olan şey, diğerine göre haksızlıktır; birine göre güzel olan, diğerine göre çirkindir; birine göre bilgelik olan, diğerine göre çılgınlıktır.

X X X


-Büyük adamlar,büyük anıt mı dikerler?
- Büyük anıtları diken her zaman boş böbürlenme duygusu olmuştur.İnsanlar,o güzelim Bâbil Kulesi’ni de böbürlenmek için yapmışlar.

X X X



-Görünüşü sıradan bir insan gibiydi,ama olağanüstü işler başardı.
- Cevizin kabuğunu kırıp özüne inmeyen cevizin hepsini kabuk zanneder.

X X X

-Bana yaptıklarını fazlasıyla ödeyecek.Onun için çıkaracağım söylentilere herkes inanacak.
- Çamur atma; hedefini şaşırır, kirli ellerinle kalıverirsin.

X X X

-O kadar iyi bir insan ki herkese iyilik yapmaya çalışıyor.Yüzündeki ışık tüm karanlığı aydınlatıyor.
- Gül sunan bir elde daima bir miktar gül kokusu kalır.

X X X

-O kadar çok acımıştım ki hiç doymayacağım sandım,ama biraz yeyince yanıldığımı anladım.
- Deve yükü aş olsa, aça az görünür.

X X X

-Eserleri şahane,ama gece gündüz çalışıyor.İnsan içine çıkmayı bile unuttu.
- Devler gibi eserler bırakmak için, karıncalar gibi çalışmak lazım.