BİR BEN BİR DE YALNIZLIĞIM İÇİN

BİR BEN BİR DE YALNIZLIĞIM İÇİN


Gitmekle kalmak arasında bulunan
O şeffaf çizgiyi çoktan aşmıştım,
Senle boşalıp senle dolan bardağıma mey misali
Ruhumun ayaza kesilip, dondurulmuş zamanlarımda,
Seslendim sevinçli bir özlemle hem de
Hızla koşturmakta olan zamanın ardından;

"İki yolcuyla seni takip edeceğim," diye,

İstedim iki adet bilet,
Az sonra başlayacak yolculuğuma doğru...

Duraksadı zaman merak içinde bakarken bana;
Sordu:

“Kim için?” diye.

“Bir ben, bir de yalnızlığım için.”

Zaman şaşırmadı ve umarsız sordu:

“Nereye?” diye.

Bir anda aklımı ardımda bıraktığım sen;
Dudakların, gözlerin ve o şen gülüşün geldi
Adeta fısıldar gibi,
Bir sözcük çıktı dudaklarımdan:

"Kendime..."

Zaman o anda haykırdı!

“Sen bir korkaksın!”diye

Gitmekle kalmak arasındaki o ince çizgide;
Olduğum yerde mıhlanıp kalmıştım.
Bu sözlerin tesiri henüz geçmemişti ki üzerimden
Zamanın sesi kulağıma yeniden çalındı.
Bu sesler ruhuma ince ince sızan;
Yumuşak akisler gibi çizilmekteydi.

“Oysa bir âşık geldiği gibi;
Alnı açık gitmesini de bilmeli
Oysa sen korkakça haddini aşıyorsun”

Önce isyan etmek geldi içimden zamana
Sonra uysal bir baş eğişle fısıldadım;

“Bu aşk beni çok yordu, korkak değilim;
Merak etme geldiğim gibi de gideceğim.”

Zaman bir iç çekişle sorguladı:

“Peki, neden daha önce değildi de, şimdi?”

“Kaybettiklerimi kazanmak için..."

"Neyi kaybettin?"

"Yüreğimi" diye fısıldamıştım.

Zaman ani bir öfke ile
Yeniden kükredi deli dalgalar gibi...

"Neden kazanmak için kalmıyorsun?"
Yorgun sesimle;

"Bunun için uğraşacak zamanım yoktu.
Çok yordu beni bu aşk zaman, çok yordu.
Biliyordum ki,
Yaralı düşlerim, hayatımın en anlamlı yanıydı.
Kimse bilmese de, ben kaderimi yendim.
Hamurum acıyla yıllarca mayalanıp yoğruldu."

Zaman sormadı artık, gözlerinde yaş vardı.
Fısıldadı:

“Ayrılık ölümden de beterdir”

Ondaki bu duygu hali bana da sirayet etmişti.
Yutkunduktan sonra efelendim sanki zamana;

“Aldırma benim böylesi gözü ıslak ayrılıklarıma
Ben kendimi dindirmeyi dört yaşındayken öğrendim...
Ve sis mutlaka bir süre sonra dağılır.
Ben bu nedenle ayrılıklara çok önceden alışmıştım."

Yüreğimde aşka dair her ne varsa;
İvedilikle zamanın önüne sürmüştüm:

“İki bilet lütfen”

Sordu:

“Kim için?” diye.

Derin bir iç çekerek ona yanıt verdim:

“Bir ben, bir de yalnızlığım için.”



Emine Pişiren/Akçay/12.Temmuz.2009