bana,
derinliklerime, müjdeler olsun
sonsuzluğu sundu zaman
gözlerime, gözlerin sızdığı zaman

geldin ya
günebakanlar döndü bana
ışıdım, ısıttım
erince boğuldu dünyam

dokunmak, dokunmak ellerine
ve gülümseyişin küçülttü
küçülttü de dünyayı sundu bana

seni kutsamak, duyumsamak
taş olup yüreğe otursan da
her nefesi sende solumak

gündoğumlarında
güneşin altın saçaklarına
tırmanırcasına bekleyişim
deliceydi, delice özleyişim

suskular yalan, susmalarım da
her gündoğumunda figan eder
isyan eder, yokluğuna yanardım
yalandı gülüşlerim
...............yalan

Müsade Özdemir