sabah ezanı duyulur yüzyıl sonra
uzanmakla uyanmak arası geçen bir gece daha
sümüklü mendillerin yanıbaşında pantolon
içinde sigara söndürülmüş çay bardağı
bitmeyen iç kanamalar
uyunmamış gecenin sabahından geçer günaydınlar
örsün üstünde ezilmiş bir başla selamlanır herkes
tazelenen senaryo yaşanır sanki
birilerinin boynuna sarılmaz kesmez artık

dönüş tarihi rivayete tabi bir yolculuk ister insan
uçurumun kayıklarına binip uzaklaşmak
kendine bir ambulans ısmarlamak
sinyalsiz dönüş facialarında kahraman olmak
sabah haberlerine manşet düşmek ister insan...

arı kovanına çengel atmak
halatla kaya arasına sıkıştırmak ellerini
boğazı yırtık sotalarda bırakmak bir bedeni boşluğa
sürüden ayrılmak
ne anı yaşayanlardan olmak
ne anılarıyla yaşayanlardan...
uçurumun kayıklarına binip gitmek ister insan...