Göz pınarlaımdan süzülen sıcak gözyaşlarım
dinmiyor akıyorsa ılık ılık pembe yanaklarıma
gör ki kanım doknmuştur
Bir çift söz ,bir lakırtı, kinayeli tavır
Onur sermayen ta ki tepelerde olsa dahi
Madde yok denilecek kadar azsa
Bil ki alaycı bakışlar hapsinde nazar edilirsin
Tevazu fışkırsa dört yanından ne yazar
Menfaat illeti sarmış birkere
çıkar deryasında yüzer yalakalar..
Semaya yükselir nidalar
Haykırır durursun boş yere
Köhne ruhları sarmış maddecilik
Ne söylesen ne etsen nafile
Güzelliğin para etmez güzelim
Boşa heveslenme
Ruhuna ÂmÂdır gözler
Bakışlar bedenine..
Ağlar durursun ellerin yüzünde
Bilirim duvarlar yıkılır sanki üzerine
Uzatıp avuçarlını tutacak sanırsın ışığı
Farkında bile değilsin kendinin kandırırsın sadece..
Bir ümitle yol alırken sersem adımlarla meçhule
bekleyenın var sanırsın hep ta karşılarda bir yerde
düşe görmeyesin bir kere dönüşü olmayan yollara
bir bakmışsın ki kaybolmuşsun akıl kalmamış başta..
Yıkıla dururken yılları sırtında taşıyan beden
Geriye kalan sadece yorgun çizgiler ve
Buruşuk ten.!
Tükenirken solgun dudaklarından artık
Birer birer dökülen titrek cümleler
Sanırsın ki var hala görecek daha çok günler..
Şule YÜKSEL (şairan)..