NEYLERİM

Seni özlüyorum;Boğazımda düğüm düğüm hasretin,
Boğuluyorum,yutkunamıyorum.
O saf.,O yalansız halini,Doğallığını,insanlığını,”ana”lığını…
Karşılık beklemeden sevmeni özlüyorum…
Yalanlar ve riyakarlıklarla dolu artık dünya
Ne yana dönsem iki yüzlü insanlar…
Kime elimi uzatsam,”avucumda ne var?” diye bakıyorlar.
Oysa ben; çırılçıplak,yapayalnız,
İhtiyaçları olan,etten ve kemikten yaratılan
İtikadımca;toprağın oğluyum…
Yüreğimde fırtınalar kopuyor
Kahkahalar bir yana,
Tebessümlerin sahte olmadığı bir dünya özlüyorum.
Ağaçların huzur sunduğu,Nehirlerin ninni olduğu
Gecelerin huzur,Gündüzlerin sevgi dolduğu
Ve illa ki;Anacığımın başucumda durduğu,Pırıl pırıl bir dünya…
Ben seni özledim annem.
Orada gittiğin yerde mutlu musun bilmem,
Ama şundan eminim;Senin olduğun yerde huzur vardır
Çünkü sen şefkatle sararsın etrafını, kucaklarsın,okşarsın…
Hatta aslında meleklerin de anasısındır…
Annem ya;ben seni özledim.
O kadar muhtacım ki sana kırık döküğüm,yalnızım…
Hala babamla öğrettiklerinizi yapıyorum
Kimseye kötülüğüm olmadı,insanlığımla insanım…
Ama yetmiyor be anam,Babamı görürsen ona da söyle,
Dünya zalim,hayat acımasız,İnsanlar insafsız,
Söyle ona,öğrettiğiniz dürüstlük beş para etmiyor.
Faydasız insanlık adına öğrettiğiniz değerler.
Yalnızım ben,boğuluyorum.
Yetemiyorum,beceremiyorum baba olmayı…
Anamsın,Babama söyle tutun elimden,
Kucağınıza alın,biriniz sarın, diğeriniz başımı okşayın.
Ama siz gelemezsiniz değil mi?
Öyle diyor inançlarım….
Yok yok aldırmayın siz bana, dayanmak çok zor olsa da,
Ben yapayalnız boğuşurum dünyayla
Hem zaten yapamam ki başka türlü,
Bana güveniyorlar çünkü; Karım ve çocuklarım…
Bakmayın göz yaşlarıma;Ben biraz ağlar,sonra dönerim eski halime
Yani hele de oğlumun o güçlü,güvenilir,kocaman babasına…
Varsın olsun bu yalnızlık, hiçbir şeyimi anlatamayacağım,
Dert ortağım,çocuklarım var ya…
Hala yumruk gibi,boğazımda düşüncelerim
Hala içimde,benimle çaresizliğim ,
Neylerim…

                              19/09/2008