Öfkemi Haykırır Suskunluklarım

Çekip gideceğim, çok uzaklara,
Dönüp de geriye bakmayacağım.
Düşmeye niyetim yok tuzaklara
Kimseyi, kafama takmayacağım.

Bir başka çöküyor akşamlar burda
Neon ışıklardan gözüm kamaşır.
Renkten renge girer insanlar burda,
Menfaati kimde ona yanaşır.

Hinliğe çalışır herkesin aklı
Yüzlere tebessüm iliştirirler.
Maskenin ardında niyetler saklı,
Herşeyi parayla değiştirirler.

Yalnızlığım büyür kalbime sığmaz,
Bir yangına döner yakar, kavurur.
Eser deli rüzgâr, yağmurlar yağmaz,
Külümü dört yana zevkle savurur.

Gönlüm huzur arar, gözüm uykuyu,
Her şey sizin olsun, istemiyorum,
Boğuyor havası, boğuyor suyu,
Yelkovan dikeni gibi yolcuyum,

Bütün ümidimi tüketti şehir,
Mahkum etti beni karanlığına.
Akar damarımda asi bir nehir,
Adını almak mı, tövbe ağzıma.

Her türlü çileyi çektim sabrettim
Bahtımı karartan işler elveda,
Direncim kalmadı, kabûl kaybettim,
Boynu bükük garip düşler, elveda.

Beklemek anlamsız, yarın sabahı,
Götür tren dinmez küskünlüklerim.
Ne ağzım kilitli, ne dilim bağlı,
ÖFKEMİ HAYKIRIR, suskunluklarım.

1982

Özcan İşler