Ne yorgunluklar yaşadım
Bilseniz kimleri alkışladım
Çaresiz seyirci olmalıydım
Ah gücümle yol almalıydım

Çare dehlizinde kim aranır
Merak niye insanda olandır
Zekâ idrak için ne kadardır
Düşünmek akıl için faydadır

Okumak, anlamak, yazmak
Fikriyat için sabırla koşmak
Nazar için sineyi sorgulamak
İnsan olmak sevgiyle bakmak

Aşk ne sendedir nede bende
O seyreder kendi hükmünce
Gayret onun için sarf edilince
Çile çekilinde acılarda dinince

Nisa güzelliktir aktır o saklıdır
Yaprak kadar yumuşak candır
Şefkati kucaklayan alacaklıdır
Ati sunan bahtiyardır o yardır

Ne sen söyle nede ben anayım
Şahit olduklarımla ben ağlarım
Halime yanarım amire kanarım
Artık sanki yastayım hastayım

Ne söylediler de canla yapmadık
Bizler inanandık medet umandık
Sizi biz saydık aynı kandık candık
Yıllarca horlandık acınarak baktık

Ah nesiller geleceğinde çaresizler
Neler öğrettiler edebi görmediler
Şekliyet için hep seferber edildiler
Reddi miras için artık ahitleştiler

Böyle bir muhayyilede aşk var mı
Düşen o yaprağa dönüp bakılır mı
Çare olmak için hiç dert aranır mı
Hak için rıza niçin hiç sorgulanır mı

Verdiğin kadar hissettiğin o kadar
Rahmet için aranır her türlü bahar
Su niye akar zaman kimler için var
İnsan nisa içinde kan idrake kalan