Ne Çıkar Kalsın!

yazı resim

Sana
Ne söyledimse
Asla derdimi anlatamadım
Var olan muradımın
Bir salkımını sunamadım

Yokluğunda yandım
Sana pek çok yakardım
Ama halimi hiç anlatamadım
Sevgimi sunamadım
Aşkına bir türlü kanamadım

Kuşku bazen
Elbette güzeldir
İman bunun içindir sedir
Yüreğinin serinliğinde seyrederken
Söyler misin nerdeydin

Neden açtın yüreğini
Dinmeyen derdinle sen
Ne müşkül olan bir kederdin
Sineme tohumlar serptin
Ve bir anda aşkı yeşerttin

Şimdi bir kesim
Kesiyorsun öyle mi
Bir gün göndereceğim diye
Yorulma sen ey güzel dilber
Biz nerede durmasını bilenlerdeniz

Dil senin
Sahibi olduğun yürek senin,
Geceleri azdığın şiirlerinde senin
Muhakkak ki her bir zevkte senindir
Neyleyim ki senin gibi üst perdelerden
Nefeslenen tenleri ve hala güvenmeyenleri

Bilmeliydin
Bizde de bir yürek var
Ondan daha öte bir onur var
Katlanmadım kimseye şimdiye kadar
Ne cana ve hatta bir canana senin kadar

Kalbine
Elbette ki giremem
Sen dilemedikçe eremem
Ama bilmeliydin bizde de bir akide var
Ey bekleyen yar akıbetin seni kovalar
Sen elbette ki serbestsin ey nazlı olan yar

Artık
Sen neylersen
Onu eyle ister bir kelam
İstersen de ondan mahrum eyle
Verme bana bir selam dilediğine kalsın

Sen müsterih ol
Kaygılardan emin ol
Biliyorsun ki melalimle
Zaten kendimle uğraşan bir gafilim
Sen sazende şairane hayalinle neylersen eyle

Senin güvenini
Hak etmediğim müddetçe
Asla var olan nefsimi tanımam
İradem asıldır adamlığımın öznesidir
Heveslerin seline katiyen kapılamam

Aşk mı
Sevda mı rüya mı
Bir güven olmasa asla bakmam
Ona bir kapı aralamam, gereksiz hayallerin
Etkiyle bir tuğyanı muhakkak ki yaşayamam

Sen hiç anlamadın
Mana da yaşamaya kanmadın
Nedense sürekli korktun, korkuttun
Sanki hayali unuttun umuda sarmadın

Kaygıların
Hislerine galebe çaldı
Sevginin önüne geçti aldırmadın
Sen kendinle yine baş başa kaldın,
Gizemlerinde mevcut zenginliği hiç salmadın

Başa Dön