Yarına Umut


Ben hiç bulutsuz kalmadım ki
Gözlerim sana yağdığı zaman buğulanır,
Hasret dağı buram buram hürriyet kokar,
Derinlerinde sel baskını, ıslanır sözler
Dilimde aşka dair yanık ezgi, bir de sen.

Yarsız kanayan yaradır hasret
Gün batımı /uzak yıldızlara tutunur gözler
Umutsuzluk yakışmaz bize hiç.
Umut kocaman olur, özlem damıtır
Dalından düşecek son yaprak olsak bile.

Külleri savrulsa da ateş almış bedenlerin
Ana rahmine düşen tüm yollar umuda yürür
Tükenişin sonundan başlar umut yolculuğu
Her yürek birer yaprak olur savrulur
Göçebedir ömür, sevgi susuzluğunda.

Analarımız:
Çaresizliğin saçlarını yolarak büyüttü çareyi
Ta kirpiklerden dökülür tırnak uçlarına acı.
Ki biz kendimizi küllerimizden yaratmaya sözlüyüz
Kaç sevda takılı kaldı ipin ucuna-
yaşamak adına bir bilsen…..


Kolay mı cellâdın ipinde yarını hayal etmek
En zoru sığdırdık düşlerimize-
Sürdük namluya yüreğimizi.
İmkânsızlık deyimini kırarak istedik imkânsızı.
Ki yarınlarda umut çiçeklensin diye/
Bebelerin ilk gülüşlerinde

Geri dönmeyi düşünmedik/ bu kavgadan hiç
Ölüme yürüyüşü başlattık açlığında/ ömür yolculuğunun.
Yakışmazdı bize tepeden tırnağa umutsuz bekleyiş
Ki, toprağımın susuzluğu vardı damarında kanıma.
Doymalıydı toprak kanımla umudu büyütmek için yarına
Yürüyoruz Kardelenler çiçeklenecek geleceğe……