Bu öyle bir intizar ki bir şems de olsa
Ne acı bir yara ki amberi aşkın koksa

Zevkler ki ruhumu gafletimle kuşatsa
Hicran şarkılar ki âlemi cihanı çınlatsa

Bir kahrın demi ki hayatı sil baş yapsa
Hazır un kıdem bassa sine efkâr kussa

Kuşlar aşiyanı için kanatlarını çırpmasa
Yapraklar ki dallarında tutuklu kalsa da

Yağmur damlaları tenimi unuta salsa da
Toprak reddi kabul yapsa hali basmasa

Geceler arzı kâinat senfonisini haykırsa
Zerreyi hayat ki mütemadiyen ağlasa da

Sen halim için mahzun olma kahrım sana
Sevdan yolunda kaybolsam da sen acıma

Sen ki bensiz bir hayatı nevi şahsınla yaşa
Kokun ki hecelerle kimseleri dahi kuşatma

Sana mahkûm bırakma acılarla da katlama
Hali insanlığından sıyırma divanede yapma

Nihayetinde biliyorsun ki o dahi nefeslik can
Ruz-ı aşkın da mahrumiyet ki sendedir o kan