KARANLIĞIN ÇELİŞKİSİ

Bilinmezlik içindeki bu gizemli ahengi
Bilmez bu adam dünya ne renkti
Tozpembe bulutlar çökerken hayallerine
Halbuki hep karanlğı görmekteydi.

Kendini yokluğa alıştırmış
Bu adam,var olmanın sarhoşluğunda
Aşkın özünü nasipsize satmış
Geride kalanla avunmuş hep rüyalarda.

Hissettiğini söyleyemez belki
İnsan yalanlar sokağında bir dilenci
Duygusuzluğa ve duyarsızlığa açık
Yok mu yeryüzünde benim için bir ışık.

Manasını kaybetmekten daha kötü
Bir cismin,bir varlğın yükü
Kime sorsa yoktur bir usulü
Öyleyse bırak dalında kalsın,koparma gülü.

Şiir şiir bir yalancı aheng
Var mı bu ahenge bir denk
Yollarda kalmş bir sefil serseri
Hep çelişkideysen bırak bu şairliği.