Öyle savlara şahit olmuştum ki oysa
Çatışmalar hiç bir ahenk koymasa da
Gülleler sinede ardı ardına patlasa da
Kanlar akmasa, ten parçalan masada

Bir canın yara aldığı kimsenin ölmediği
Ölmek için canhıraş bir uğraştı verdiği
Elden ne gelirdi ki çaresizdi bekleyendi
Bir kelam ile hederleşen, ne acı elemdi

Bu öyle bir savaştı ki ah kimlerin derdi
Aşkı tatmayan nasıl yeşillenirdi gidendi
Sevdayı bilmeyen neyi tefekkür ederdi
Yaşayan bir zavallı hederi canı verendi

Yalnızlık ne büyük bir haslet ki anlayan
Mana içinde manalara gark olan dağılan
Aşk serinliğinde kavrulan, meşkte kalan
Hak rızasıyla yaşayan onun için yoğrulan

Neyleyim ben, neme lazımdır ki bir ten
Ruhumun ahengine, o pak şevki veren
Ten nazarı kifayetsiz vicdanlar ki sessiz
Kalp itminan için fersiz ruhum ki çaresiz