EYLÜL ÖLÜLERİ KONUŞMALARI – I -

bir
iki
üç...
binlerce çocuktuk.
saymacalar ın bitiremediği
sonra tüfekler başladı saymaya...
bir
iki
üçüncü seste vurduk kendimizi toprağa
/secdemiz hep beraber inancımızaydı... tapındığımız/
siyah perdesi indi gözlerimize yaşamın, kan kızıla boyanmış
/kırağıları düştü üzerimize güzün
bahardık daha çağla açmamış.../
eylül’dü,
on ikisiydi,
sekseniydi
bin dokuz yüzün...

biz gittik
kalan sağlar bizim / diye bilmiştik!
­­­­­­­­_________________ çocuktuk ya... sizlere inanmıştık!
şimdi paramparça bir dünya avuçlarınızda.dünyalarınız paramparça ve minnacık, camdan, dokunulsa kırılacak. dünyalarınız buzdan, bir sıcak düş görseniz eriyecek kadar zayıf...
paramparça edeceğiniz bir dünyanın topraklarını döktünüz gözlerimize. paramparça ve sim siyah. ama biz aydınlıklara inanmıştık.

kalan sağlar
şimdi körler,
şimdi sağırlar...

şimdi
biz
düşüp ardına Deniz’lerin
boşa mı gittik?
oysa bizlerde
en sekmez lüverlerin mermileriydik!!!
______

evet...
bizler, siz minyatür krallıklar kurun diye öldük
siz misketimsi dünyalarınızla mutlu olun diye
siz bir yıldız kalabalığında ve bir yıldız yalnızlığında kalın!!!/ diye...
***
bizler;
mesela bir Erdal EREN
eylül’ün vurduğu bahar...
bölünün diye öldük yer cüceleri !!!


asi ve mavi 36