Kırk yıldır masal anlatırdı ninem,
Elinde bir kallavi fincan;
Gözlerinde fer vardı dizlerinde derman.
Amerikan bezinin ardından,
Neskafe diye bir şey geldi,
Ne kahve kaldı, ne fincan;
Ne can, ne derman...
Koka kola baş köşeye kuruldu.
Hatır gönül rafa kalktı,
Büyük küçük kalmadı.
Ninem terki dünya eyledi,
Şimdi bizi temaşa eyliyor mezarından,
İşte o gün bu gündür;
Babam konuşmuyor kahrından...
Kime bir şey sorsanız,
Aynı cevabı alıyorsunuz:
Galiba "ahir zaman!"
Ankara,24.12.2006
