Kimim ben? Kaç tane var benden? Asabi, kızgın , küskün ben mi? Yoksa içine kapanmış yanlız çaresiz ben mi? Yoksa mutlu, hayatı takmayan kalıbına sığamayan ben mi?
Acaba deliriyormuyum diye düşünmekten kendimi alamaz oldum. Bir öyleyim bir böyle. Bir türlü cevaplayamadığım sorularım var. Anlamıyorum mesela; gitmek mi daha zor kalmak mı? Sevipte sevilmemek mi daha kötü, sevilipte sevdiğini kaybetmek mi? Ağlamak mı daha kolay gülmek mi? Ölmek mi daha acı yaşamak mı? Unutmak mı daha zor unutulmak mı? Sanki her bir ben için bunların farklı cevapları var. Üç farklı ruh halime üç farklı cevap. Peki doğru hangisi. Hangisi normal olan. Normal olan insandan insana değişir mi yoksa tüm insanlar için tek bir noktada buluşmuş tek bir doğru mu var. Ama üç farklı ruh haliminde bir ortak noltası var. Hepsi doğruyu aradıkça kaybediyor.
Sanki tek bir bedende üç ayrı insan oldum. Evde farklı bir ben, sokakata farklı bir ben, kendi içimde farklı bir ben . Bir bedende üç ruh çok fazla, sığamıyorum kendi içime bazen.
Karar veremiyorum hangisiyle daha çok mutluyum hiç birinden vazgeçemiyorum.Ama düşünüyorumda ben kendi içimde neysem oyum o olmalıyım zaten. Belki yanlış düşünüyorun belki biraz fazla. Ben şimdilik içimdeki ben olmaya karar verdim, yada becerebilirsem üç farklı ruh halini yoğurup tek bir ruhta toplamalıyım belkide . Evet evet galba en ii çözüm bu olur benim için.
Aslında anlıyorumda insan hiç bir zaman tek değidir tabiki farklı olaylarda farklı ortamlarda farklı davranırlar. Belki ben değilim yanlızca böyle olan. Sadace bazen ortaya çıkıp beni fazla düşündürüyor okadar. Aslında herkes canı sıkıldığında içine kapanır ve çaresiz hisseder, istedeği olmadığında kızar biraz küser, sevindiğine kabına sığamaz mutlu mesut güler. Farklı duygular farklı ortamlar ama yine tek insan . Evet belki de herkes az biraz vardır bu.
Unutmadan soruların cevaplarına gelince yine aynı şekilde ortamına ve insanına göre değişir belkide bunlarda. Kimine göre yaşamak daha zordur kimine göre ölmek.Bazen dokunsalar ağlarsın bazen sebebsiz kahakaha atarsın. İnsanoğlu işte gün misali bir gece bir sabah.