Sesinde yaşar benim duyduğum
Tüm şekerli çınlamalar ve tınılar
Yüzüme çizdiğin sevdayı
Geçen zamana karşın gencecik tutuyorum
Sana dökülen bir sonbahar yaprağıyım
Yılmış, savrulmuşum..

Daha fazla gidemem,kalamam sensizlikte
Sesinden savrulan yankı, saçından düşen telim
Heryanı sensizlik doluyum...

Şimdi az zamandan çok hasret;
Çok hasretten az sevda çıkar oldu
Eskisi gibi değil belki herşey
Evinin boyasından, kalbinde açan yaraya kadar
Herşey değişiyor.

Ben artık yaralarımı sarmıyor
İçinde senin izlerini kapatmıyorum
Düşe kalka öğrendim seni sevmeyi
Beni belkide bu yaralar aşık ediyor sana yeniden.

sesinde yaşadım ben
Adım gibi biliyorum yine aynı yerde
Sessizce öleceğimi.

murat ballı