(Salih Zeki Meriç'e)


beni çok yoruyor üstadım
bir yanardağı uyutmak
göğsümde hergece
beni çok yoruyor
ellerimi ceplerimde aramak
sonra ansızın gözlerimi çekişin
ve suskun bekleyişin
"harun muyum" ben
sorma bana Samiri kim
beni çok yoruyor üstadım
bu yontulan putlar..

nile gönül koydum
vardı ta firavun sarayına
topladım ne varsa yusufun kan izlerinden
bana yakubu sorma
beni çok yoruyor
onbir yıldızı görmemek
rüyamda hergece..

bu gün yine gectim kerbala şehrinden
bu gün yine vuruldum
susuz kaldım
herşeye inat
beni yoruyor be üstadım
hüseyniden dökülen her damla kan..

söyleyin onlara
sormasınlar hatrımızı
sende sorma olurmu..
ne yaparım kuyuda
sonra kim çalar beni
züleyhamıdır o kan kokan sözler
beni yoruyor
hergece bir yusufa kuyu kazmak..

ne yapsam
gecemiyorum
irinli nehirlerden
ibrahim gibi değilim ben
o mancınık benim içimde
yoruyor beni
bu yanan ateşe
su taşımak her gece..
..
hadi bizde gidelim..
ve keskin bir kavisler çizerek....
Mustafa Meriç