Gül! Gün Kadın

var olan hep geceymiş...gün geceyi bölermiş...
karanlık kahkaha atmaz...gün hep gülermiş...

gülerek gün
tek başına, geceye kafa tutan bir ışık olabilirsin
öfkesinden delirip yıldızları boğsa da
uykusu bölünen kindar karanlık...

gülerek gül
bir çöl kasırgası yaratıp, savurabilirsin ışık hızıyla
tanrının yüzüne doğru kavruk kumları

gülüşünle diklenerek gül
açlıktan öldürebilirsin korkuyla doyurulanları...

kadın...gülen gül
dikeni gövdesine gömülen gül
nasıl da büyütüyorum içimde seni
adın isyan!
özgürlükler kraliçesi...

b.e.e