Hiç güzelliğe bakıp da
Gözyaşı dökülür mü
Ben döktüm arkadaş
Seyrederken yükseklerden
İç çektim
İçime çektim Boğazı
Bir daha göremem diye

Şehir hatları vapurunda
Kızıllığında gurubun
Bakarken İstanbul’a son kez
Dur demedim özlem dolu tanelere
Gözlerden kopup dökülen

Martı olmak istedim
Marmara’yla bütünleşmiş
Kur yaparcasına
Maviden sevgiliye kanat çırpan

Bir ağaç olmak istedim
Gölgesinde aşıkların seviştiği
Yalnız aşk şarkılarının söylendiği
Çamlıca’da bir ağaç
Ha çınar olmuş, ha çam
Ne önemi var

Ağaç olsam
Martı olsam
Hep sende kalsam
Hiç ayrılmasam
Uzağında özlemler yaşamasam
Senle olsam
Sende kalsam
Gözlerimden bağrına
Taneler akıtmasam