Masal gitti...
Aşkın yüzü açıldı.
Züleyha’nın gözlerini gördüm
Gözlerinde.
Ve putların yıkılışını
Ve ibrahim’in baltasını
Mekke’ye giren
Medine ordusunu
Gördüm aşk’ın gözlerinde...
Bakışların sığmıyordu
Şehrin bulvarlarına
Ki özgür bir adım idi aşk
Ve senin gözlerin de yankılanan...
Masal gitti.
Öksüzler irkilerek uyandı
Bu sabah.
Andlar içildi.
Çatladı tohumlar,
Filize doymadı toprak.
Aşk bitti
Ve yalancı bir baharla
Alacalandı toprak
Zaman a inat, aşk a isyan
Eylül e yangın bir bayrak açıldı
Kuşların ak kanatların da...

Şimdi sen;
Patlayan şarapnel gibisin.
Milyon zerreler halinde
Kanıma işleyen
İçime içleşen...
Tutsak ülkemin özrlüğünde tutsaksın
Nereye gidebilirsin ki...

15/10/2005
istanbul


“bir ömürde benden aslanım
bir yürek de benden...”