yine yalnız yürüyorum bu yollarda,yine sensiz,
oysa kaç gece hayal etmiştim elele yürürüz diye,
ama olmadı be çocuk,yapamadık biz ,
çok denedik ama başaramadık,
insan birşeyi çok isteyince yapar demişlerdi hani?
demekki öyle değilmiş.
seni o kadar çok istemiştim ki be çocuk
şimdi senin hasretini çeken bu yürek
sana tapan bu gönül
seni nasıl unutsun söyle?

artık gün saymalara düştüm gelirsin diye
beklediğim yollara bakıyorum uzuuun uzun
seni o yollarda özlüyorum be çocuk
senin hasretini o sonu olmayan yollarda yaşıyorum

we hasretimi yollara taşıyorum artık
üç şey war benim için;
bir hep yanlış anlaşılmış ben,
bir kırık hiçbir zaman değer görmemiş olan kalbim, bir de
hergün büyüyen we beni içten içe kemiren hasretin!!..