kapısı yarıya kadar açık
bahçede saksılar,
saksıda fesleğenler
bahar kokulu
erguvanlar sarkmış,
pencerelerden
çatıda kiremitler
solmuş rengi kırmızı..

oturmuş,
gökyüzünün sesini
dinlerim
sesler ve renkler,
öpüşmekte;
seyrederim
gün alır başını gider
batan güneşin rengi kırmızı..

akşam olur,
hüzünler başlar
eve dönüşler hızlı
cam şişeler masada,
durmaz boşalır
bardaklar
damla damla
hüzünlere akar
yakuttur adı rengi kırmızı..

sonrası;
çıkagelirsin
ellerimiz birleşir,
dudaklarımız suskun
gözlerimiz konuşur..
özlem deriz,
aşk deriz
anlatılmaz,
içimizde yaşarız
ayrılır,
gideriz geceye
avuçlarımıza
bıraktığımız,
kalplerimizin rengi kırmızı…