sen gelince aklıma
neden kuşları düşünürüm,
neden dolar deniz balıklarla,
neden açar çiçekler...

sen gelince aklıma
durur damarımda akan şey,
bir şarkı gelip oturur dudaklarıma:
-ille de yar, ile de yar-
uzanırız gök mavi, yer yeşil
kavaklar altına...

sen gelince aklıma
pamuk tarlaları uzanır gözümde,
beyaz güvercinler geçer uzaklardan,
bilirim,
barış taşırlar kanatlarında...

ben kırmızı gülü hiç sevmem güzelim!
savaşlar yanar, kanlar tutuşur onun renginde
gözleri mendillere akar asker kadınlarının,
benim kanım donar damarlarımda...

sen gelince aklıma,
ölümü bile unuturum aslında...