"Garanti Ahmet!" Başta bana çok komik geldi. Yaşadıkça neler öğreniyorum.

Kızımı, kolejlere hazırlık işkencesine sokuyoruz. Araştırıyoruz... Zavallının hiç bir şeyden haberi yok.

Belki ileride, halimize çok güleceğiz ama şu an hiç kimseyi dinleyecek ne zamanımız ne durumumuz var. Kurtarıcı arıyoruz. Sanki kızımız zeka özürlü de bir mucize peşindeyiz. Referanslar, telkinler, daha önce aynı sıkıntıyı yaşamış dostlar! sanki şartlar ve zekalar eşit gibi...

Herkes kendine bir program yaptı. Eşim sosyal konuları; bende matematiği, feni. Kurslardan okula vakit kalmıyor, sınıf öğretmeni ile anlaşıyoruz, haftada birkaç ders izinli. Sanki okuldaki bilgiler aklını karıştırıyor... Dişmeyen bilmez.,,Haa! Bir de aileler arası üstünlük yarışı var... Çaktırmadan. Zavallı kızım seni çok seviyorum.

Derken bir gün bir haber patladı. "Ahmet" diye biri varmış, lakabı da "Garanti!"; "Garanti Ahmet"!" En aşağı Üsküdar Amerikan, gerisini siz düşünün.

Yalnız adamcağızın bir şartı varmış, gelenlere test yapıyormuş; "doksan"ı alan yaşadı... Zat-ı muhterem'in feyzinden yararlanacak. Neyse kapısına dayandık, sanki falcı evi;adam deha...! Kuyruk, kuyruk... Yahu, neredeyse kızımızı éGaranti" ye kabul ettirebilmek için başka kursa yazdıracağız. Havaya girmişiz bir kere... Sonuçlar açıklandı, kazananlarda tam bir bayram havası.
- Kazandııık!... Kazandııık!... Kabul ettiii... Yaşasın...!

Yaşasın kolejdeyiz...!

Sistem mi bozuk, biz mi? Karar veremiyoruz.

Neyse! Kızım iyi bir okulda; ama inanıyorum ki kendi gayreti ve bilgisiyle kazandı. Haa! "Garanti Ahmeté mi? O, sanırım parayı garanti kazanıyor, onu anladık...

Yalnız bir gerçek var; ülkemizde askerlik gibi, kolejlere hazırlık dönemi de her anne ve baba için "Mecburi hizmet".

Suç ortada.