Bana Hergün Bayram

Sevgiyi bayramdan, bayramı sevgiden ayırdetmeden, yaşayıp gidenlerdenim ben.
Bir çiçek gibiyim. Yok, değil öyle... Sevda çiçeği değil..
Yaprakları kurumuş,rengi yitmeye yüz tutmuş bir çiçek...
Özen ve sevgiyle bakılamamış, özlem serasında ısıtılamamış;
sevgi güneşiyle beslenemeyip, hüzün sularıyla sulanmış bir çiçek...

Siz akıllılar! ! !
Bakmayın öyle garipçe yüzüme! Benim bayramım deli sevgilerimdir.
Sizin gibi yılda bir, iki kez bayram yapsaydım, çıkardım ben olmaktan, ben..
Size benzerdim ki, bunu hiç istemem.
Gönül pazarımda sevgiler satıp; hüzünler, özlemler alayım gene ben.

Haydi sevgili; sen de yolla şu aklını gezmeye, bayramlaşalım bence seninle.
Gönül soframızı kurayım önce; sonra karşına geçip, oturayım.
Gönlümde yıllanmış sevda şarabımızı açayım.
Hüzünlerimizi, özlemlerimizi meze yapayım..
Doldurayım çeşit çeşit mezemizi Türk Sanat Müziği besteleriyle.
Bardağa gerek yok. Gözlerimizle içelim.
Her göz kırpışımız bir duble olsun, içelim, içebildiğimizce....
Haydi şerefe bir yudum, haydi bir yudum daha, kayıp sevgilere, kayıp sevgililere

Böyle bir bayram gününde, gönül sofrasına oturup,sevda şarabının en yıllanmışından içer misin benimle?
'Evet' dersen; koşa, koşa; özlemlerimi yüklenerek gelirim ..
Sesin çıkmıyor?
Anladım. 'Gelme' diyeceksin.
Konuşma sevgili sen en iyisi.
Ben hergünki bayramıma gideyim.
Hayallerimi bozma lütfen.. Sen sus.... Söyleme...
Sen söyleme...

(sen söyleme-25)

13/11/2004
Nesrin Göçmen