Bu günlerde izmir otobüs duraklarındaki reklam panolarında bir şarkıcının albüm tanıtımı varki sormayın. Beyaz takım elbise giymiş bir adam eyfel kulesine benzeyen (özellikle benzetilmiş, izleyiciye paris bilinçaltı yaratılsın diye) bir metal zemine yaslanmış. Sol eli sakat gibi sarkmış şekilde uzaklara bakıyor. Fakat şahısın yüz ifadesinde duygusallıktan başka herşeyin bulunması mümkün. Boynunda üçgen muska, üzerinde açık yeşil keten gömlek. Neden bu kadar tasfir yapıyorsun gereklimi diye soranlar olacaktır. Maalesef gerekli. Çünkü afişte söyle bir slogan kullanılmış "AŞK ŞARKILARININ BÜYÜK ÜSTADI YİNE SİZLER İÇİN COŞTU" Bana diyorlarki, sende herşeyi kafaya takıyorsun, herşeye sinir oluyorsun, tepki gösteriyorsun. Tepki göstermemek mümkünmü, zaten gerçekten sanat anlayışı olan insanlar tepki göstermediği için meydan kalitesiz insanlara kalıyor. Demokrat insanlar, kültürlü insanlar yada erdemli insanlar tepki vermek yerine "BOŞVER BEN ONLARI ADAM EDECEK DEĞİLİM DÜZELMEZ BUNLAR" şeklinde yaklaştıkları için sanat gelişmiyor yada siyasete sadece iyi yalan söyleyebilenler katılıyor. Yozlaşmanın sınırı yok bu ülkede. Sanatçı kendinden "sanatçı" diye bahsedermi! Bu ülkede bahsediyor. Vay vay vay aşk şarkılarının büyük üstadı "İBRAHİM ERKAL" Bende "SÜPERMAN". Sen aşkın ne demek olduğunu biliyosan bitmiş bu toplum.
Kavram kargaşası yaratanlar işbaşında, kimi "imparator" kimi büyük üstad"
Tepkisiz kalın bakalım daha ne kadar tepemize çıkacaklar canım Türkiyem...