Dur dedim geceye / gitme
Beni onsuzluğa terketme...

Akrep üçün koynunda
Yelkovan onikinin,
Bir düş gördüm gözlerim açık
Bilmiyordum
Kimdi beklediğim?

Seni beklediğimi bilmeden
Bekliyordum / SEN’i
Utangaç gülümsememin ardına sakladığım
Yarı aralık dudaklarım,
Harfleri bir kolye gibi dizip
Öpüyordu yeni harfleri
İçinde SEN in sesin geçenleri...
Dedin ki;
“Alfabemde beş harf kaldı
Her biri sana sevdalı...”
Ben de silebilmek isterdim anlamsız olanları
Ama SEN’in içinde
Bende olmayan harfler vardı...

Maviydi gülüşün
Şiir parmaklarını uzatıp göğe
Dedin ki;
“Seni yazdım silinmeyecek en güzel yere”
Gülüşünü öpüp
Uzandım dizlerine
Yıldızlardaki ismimi yüreğime kazıyım diye...

Biliyorum
Bu bir düş dedim,
Bir kez görülen
Sen araladın rüya kapımı
-Ama
Ben nasıl geliverdim dünyana
Eş zamanlı bilmeden...

Düş değil bunun adı
Eğer ortaksa düşün her iki tarafı
Görüyorsa aynı anda aynı rüyayı
“Aşk” der melekler ona
Dedi.
Rüyamın kahramanı...

Gece dinlemedi inlemelerimi
Güneşe teslim etti
Mavinin küt küt atan yüreğini...

Gözümü açtım
Kırmızı bir gül sabahlamış
Bir papatyanın koynunda
“Düş değil güzel kadın”
Dedi bir ses
Işıyan sensin aşk oyununda...