Şu deli karanlığın kuytularında geziyor gönlüm
Parmaklık parmaklık gözlerinin hapsindeyim
Sensizliğin ilmiği boynumda
Süzülüyorum yalnız bir karanlığın koynunda
Baş kaldırıyorum aşk'a

Ne denizler fırtına koparıyor içimde
Ne kasırgalar, tayfun tayfun esiyor
Ne bu ayrılık beni böyle, seksensekizbin parçaya kesiyor
Hücrelerim bölündükçe aşkınla
Bölünüyor
Bölünüyor
Şu kahpe soğuk içime girdikçe tiril tiril titretiyor
Bir bilsen ne haldeyim
Bir bilsen
Bir bilsen
Baş kaldırıyorum artık aşk'a

Bu son dansım rüzgarla
Bu son öpüşmem
Bu son saçlarının gelen kokusu
Bu son başıma yağan yağmur
Ahmak gibiyim bu son
Ne sen sor
Nede ben anlatayım
Bu son
Bu son
Baş kaldırıyorum aşk'a

Kibar Tavasav