Ak ak köpükler kapışır,
Bir yarıştır başlar.
Yakamozu yakalayan kazanacaktır oyunu.

Yakamoz sakindir, usuldur
Sakin olduğu kadar alımlı,
Alımlı olduğu kadar ulaşılmazdır.

Delikanlı ak köpük hırslıdır,
Hırslı olduğu kadar aşkla dolu;
Alev alev yanan bir aşkla doludur.
İlk gördüğü günden beri vurgundur yakamoza,
Yakamoz da ilk gördüğü andan beri sevdalı ona.

Bir gün ak köpük öyle hırçınlaşır ki
Yakalar tüm gücüyle yakamozu
Ve tutup kıyıya vurur onu.
Sarsılır yakamoz,
Kaçmaya çalışır önce.
Ak köpük sımsıkı kavrar onu
Ak köpük hoyratça öper onu.
Çırpınır yakamoz,
Çırpındıkça tutuşur,
Tutuştukça çırpınır.
Ve dayanamayıp sonunda
Bırakır kendini ak köpüğün delikanlı kollarına.

Silik bir kızıllık belirir denizin üzerinde
Yakamoz ak köpüğün kollarında uysallaşır,
Ak köpük de durulur yakamozun göğsünde.

Her ayrılışın ardından her kavuşmada
Bazen usulcacık dokunuşlarla sevişirken
Kimi zaman tutkuyla, özlemle sarılırlar birbirlerine,
Ayrılmak istemezler hiç.
Ve güneş her batışında
Görevini aya devreder onlar ayrılmasınlar diye...