Yaşamaya sebep ararken
Sensizliği yaşamak yetmezmiş gibi
Bir de üstüne sevilmediğimi bilmek
Çekilmez kılıyor
Acının tohumunu ektiğin günlerimi   

Her gün Dünyayı baştan yaratıp
Gölgelere terk ettiğimde
İç içe girmiş rüyalarımın
Gerçeklerle oyununu seyrediyorum.
Hangisinde yaşadığım önemli değil
Acıyı ben çektikten sonra   

Peki ne için
Dertlerimi çekilmez kılsın diye mi?   

Yanılıyorum
Sevdalarımın peşinden koşsam
Yenilmiş savaşçılar gibi
Yaşarken acı çekmezdim heyhat
Her sabah güneşin kanayan yarasını
Ellerimle avuçlayıp
Yol ederdim
Beni sana getiren bedenime   

Unutma
Acının tohumunu ekersen bedenime
Kanayan hüzünlerden oluşan
Sana vermeyeceğim
Bir demet ellerimdeki   

Peki ne için
Acılara alışmış bedenime
Bu eziyet
Seveceksen sev
Yoksa terk et bedenimi
(11/01/2004-Çengelköy)