Bundan sonra benim yarim
Seni aldattığım yanlızlığım
Yalnızlık değil senin gibi
Ardına kadar bana vefalı
Hiç aldatmıyor beni
Hiç kandırmıyor
Hiç yanlız bırakmıyor
Onsuz olamıyorum
Kopamıyorumda bağrındaki abone mekanımdan

Dikiliyorum çuvaldız iğnesiyle, bir elbise yalnızlıktan
Giyiyorum kat kat üstüme
Terliyorum yanlızlığın içinde
Öyle bir ter ki;
Sanki saunadan çıkmış gibi üşüyorum
Dardır mekanım
Sınırlı
Çevrem mayın tarlası
Bir türlü aşıpta çıkamıyorum

Yalnızlık kor alev içimde
Yalnızlık kat kat elbise üstümde
Yalnızlık alnımda ter, süzülür akar yanaklarımdan
Yalnızlık ufka yola çıkan bir gemi limanımdan
Yalnızlık bir kaygı damarlarımdaki akan kanda
Yalnızlık baharlara hasret bir ağaç
Çiçekleri açmak için bekleyipte kör sabahlarda açamayan
Yalnızlık gözlerimde nem
Yalnızlık kör topal gelen bir kurşun
Yalnızlık vururda üşütür
Yalnızlık soğuk bir serpinti verir döşüme
Yalnızlık acı
Yalnızlık özlem
Yalnızlık yavan ekmek gibi bir şey
Yalnızlık çok kahpe bir kelime
Yalnızlık kanser
Yalnızlık dilim dilim ustura gibi adamın kalbini keser
Yalnızlık tatsız, tuzsuz
Yalnızlık işte böyle bir şey
Yalnızlık sen
Yalnızlık aşkımız
Yalnızlık ben
Oy yalnızlık
Vicdansız sen
Vicdansız

Kibar Tavasav