Nasılsın? ya sen diye başlıyor...
“Uzun zaman oldu. Gözlerim müebbet türküsü”

Hep garip bir ıslaklık,bir boşluk
Kaplar ya gözlerini belkide yüreğini,hiç bitmeyecek...
Sanırsın. öleceksin kahrından! keşkelerle
Dolu iç çekişlerin sonunda.

”Çıt çıkmadan
Kurşuna dizilişimdir ! gidişin...”


Ne yapayımki,ne edeyimki...
Çıkmaz sokak gibiyim Arnavutköy sırtlarında,
Dört yanım taş,çalı çırpı soğuk duvar.
Vapur sesleri artık duyulmuyor,karışıyor,
Çırpınıyor dahası... Martı çığlıklarında

“Ve gözlerim müebbet türküsü”
hep bir yanım eksik...


Canımda can ,kanımda kan gibisin,
Damarımı kesseler sen akar, sensizlik akar.
Durduramazsın ya. sıcak gülüşlerin gibi
Yığılır kalırım oraya...


Artık herşey ölüyor buralarda,herkes ölüyor,
Bir ben yaşıyorum inatla...
Yağmurun sesi bile değişti !düşürürken damlalarını.
Nicedir açmıyor sevdiğin gül, o bile isyanda.

Seni öyle özledimki...