 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katılımı |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
24 Ekim 2003
Orası Neresiydi?
Mustafa Pınar
| Şuan bildiğim tek şey var; zıplasam bir daha ayaklarımın yere basmayacağına inandığım kadar kendimi rahat ve hafif hissetmem... |
|
Özlemimin acısına ve hayatımın ilerleyememesine haykırıyorum. İçime bastırışların sayısı ve sınırı yok. Ne zamandır yürümüyorum, kendimi bulduğum sokaklarda yağmur yağarken ya da yazı beklemek sahillerde dalga seslerinde denizin parıltısının yanı başında sessiz sakin... oysa ki şimdi yağmur bile yağmıyor, denizin parıltısını engelleyen bulutlar bile sahilin tadını kaçırıyor.
Dibe vuran merdivenlerden iniyorum. Arkamdaki bina katından bir kadın güler yüzle beni uğurluyor. Ne zaman kafamı merdivenlere eğip arkamdaki kadına bakmasam, üzerime saldıracak kadar bana kinli olduğunu hissediyorum.
Merdivenler bittiğinde yolun sağa doğru dönmesiyle rahatlıyorum. Ama son kez bakıyorum o dönemeçteki duvardan sarkan yeşilliklerin arasından. Sanki duvarı bile delebilecek gözleri gözlerimin içinde bitiveriyor. Artık beni saklayacak dönemeç de içimi rahatlatmıyor. Aksine onun beni hala izlediği hissi beni endişelendiriyor. Hep ensemde nefesi, kulaklarımda kahkahası var.
Dönemeçten sonraki birkaç merdiveni daha indikten sonra kafamı kaldırmamla anlıyorum ki, bana bu indiğim merdivenlerin bir çıkış yoluna gitmiyor olduğunu bildiği için gülüyor. Sanırım –sonradan farkına vardığım- üzerimdekilerin terle ıslanması bu durumla başlamıştı.
Geriye dönmeyi, o kadını görme korkusundan dolayı reddediyordum.
O anı pek hatırlamıyorum, fakat o bahçeden evin içine girdiğimde sanki evdeki birkaç kişinin önünden geçtiğimi ve onları geçtikten sonrada çıkış kapısından geçerek yola ulaştığımı anımsar gibiydim. Yola ulaşmış olmam rahatlamama sebep olmuştu. O kadının da geride kaldığına, enseme ulaşamadığına seviniyorum. Duvarlardan bile geçebildiğine inandığım bakışlarının bu evden sonrasına ulaşamaması bana bu evin içinde tuhaf şeylerin olduğuna inandırmıştı. Peki ya ben, o evde neyle karşılaşmıştım, ne yapmıştım?..
Şuan bildiğim tek şey var; zıplasam bir daha ayaklarımın yere basmayacağına inandığım kadar kendimi rahat ve hafif hissetmem...
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazıları
yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz
ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız,
yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.
Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.
|
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
|
-
Etkilendiği Yazarlar:
Tolkien, Clive Barker, H.P.Lovecraft
|
|
|
