Bir dakika 60 saniyenin bileşimidir. Bir dakika 60 saniyenin ölümüdür. Diğer her bir saniyelerden 60 saniye 60 saniye ayrılmanın doğumudur. Bir saat te 60 dakikanın ölümüdür.

Planck zamanı kütle çekiminin diğer üç kuvvetten (üç bileşik kuvvetin) ayrıldığı doğum-ölüm anıdır. Kütle çekiminin doğumu, bileşik zamanlı alanın ölümünü yaşar. Bu da saniyenin; 0, 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 1’i kadardır. Yani 10 üzeri -43 saniyedir.

Atom kuantum bileşimli zamanların ölümüyle doğar. Moleküller de atom sal zamanların ölümüyle inorganik ve organik doğum olarak vardırlar.

Organik baz ve biyo moleküler de kendi aralarında bileşime katılan baz ve organik moleküllerin tekil yaşamlarının ölümleriyle organizma, hayattırlar. Toplumsal hayat türümüzün sürüye dek zamanlarının ölümü sonrası üreten toplumun doğmasıyla vardır.

Şimdi kaba ama okurun fizik kimya bilme çağrışımına seslenmekle anlaşılır bir örnek üzerinde bazı süredurumları belirtelim. Evrensel işleyiş içinde Güneş’in kütlesi, Bigbeng artığı gaz toz zerrelerinin kütle çekim etkisiyle bir araya gelip topaklanırlar.

Güneş ve Güneş’in topaklanması gaz ve toz zerrelerinin gaz zamanlı ve zerre zamanlı tekil ölümlerin içinde Güneş’in kütlesi doğar. Artık Güneş’in kütlesi bambaşka bir zaman boyutuna sıçramış olan bir alanın, alan etkili eylemler zamanının, sahnesi olacaktır.

Artık sürece Güneş’in dışında Güneş’in içine doğru kütle çekimi; içten dışa doğru da ısı basıncı ve ışık basıncı bir hacim Güneş’e egemendir. Bu kuvvetlerin etkisi altında Güneş yeni bir yaşam alanıdır.

Güneş dediğimiz yaşam alanı, Güneş’in kütle çekim kuvveti etkisiyle, Güneş’in kalbinde 15 milyon derece sıcaklığa ve 265 milyar barlık bir basıncın eylem ve yaşam alanı, döngülerine dönüşür.

Kütle çekimi dıştan içe doğru Güneş’i büzüp, güneşin sıfır değerli merkezinde Güneş kütlesini 3 km’lik çapa kadar küçültüp odaklamak ister. Güneş’in kütle çekiminin sıkıştırma işlemi Güneş’in içinde 15 milyon derecelik bir ısı niceliğine ve 265 milyar barlık bir basınç niceliğine neden olur.

İşte bu büzülmenin yarattığı ısı ve basınç, belli bir değer aşamasına geldikten sonra içten dışa doğru yarattığı ısı ve ışık basıncı nedenle, önce Güneşteki büzülmeyi durdururlar. Böylece Güneşin küçülme eylemi olan GEL hareketi tek düze bir küçülmenin çöküş hareketi olmaktan çıkar.

Nasıl? Güneş kütleli, kütle çekim basıncı nedenle Güneşin kütlesi içe doğru sıkışır. Güneş kütlesi içinde de bu sıkışmayı yapan kütle çekimi kuvvetinin tersi olan bir kuvvet doğar.

Yani Güneş’in yüzeyinden Güneş’in içinde doğru olan kütle çekim kuvvetine karşı kez de içten dışa doğru bir kuvvet doğar. Bu kuvvet bir aşama boyunca yer çekimi kuvvetine denk bir kuvvet olduğu zaman Güneş kütlesinin küçülmesi bu noktada durur.

Güneş içindeki ısı ve iç basınç sadece kütle çekimine karşı koymaz. Güneş içindeki hidrojen gazının çekirdeğini de eritecek olan bir sıcaklıktır. Bu ısı ve basınç Güneş içinde, çekirdek bileşmesi dediğimiz füzyonu başlatır.

Bu füzyonlarla kaynaşan 4 hidrojen çekirdeği, helyum 4 dediğimiz yeni bir maddeyi ve yeni bir atomu yani yeni bir helyum hayatını ortaya çıkarırlar. Yani Güneş ikinci bir aşamayla ikinci kez bam başka bir düzlem ve düzey girişmesiyle yeniden canlanmıştır. Füzyon çevrimi içine girdikçe tükenen hidrojenden boşalan yere, Helyum çekirdekleri doğar.

Dört helyum çekirdeğinin toplam kütlesi ne ise, helyum 4 ün kütlesi de o 4 hidrojen çekirdeği toplamı kadar olması gerekirdi. Helyum 4 ün toplam kütlesi 4 hidrojenin toplam kütlesinden biraz azdı.

Azalan, yok olan, ölen helyum 4 çekirdeğindeki bir kısım kütleye ne olmuştu? Helyuma dönüşme sırasında helyumun kütlesine eklenmek yerine ölen (kayıp olan) az bir hidrojen kütlesi sıkışma ile oluşan ısı dışında yeni bir ısı, ısı basıncıyla, ışık ve ışık basıncının doğumuna yol açmıştı.

Eksilen kütle ikinci kez bir ısı ve ısı basıncıyla; ışık ve ışık basıncına dönüşmüştü. Işık ışıyan enerjiydi. Helyumdaki eksik kütle ışıyan enerji ışık ile Güneşin dışına taşınan bir kütle kaybıydı. Yanı kayıp helyum kütlesi ışık denen elektromanyetik bir ışımaya ve kütle transferine dönüşmüştü.

Güneş, 2 oktilyonluk kütlesi içinde saniyede 600 milyon ton hidrojen protonunu yakıt olarak tüketir. Yine Güneş saniyede 4 milyon 026 bin ton kütlesini de ışıma yoluyla ışık olarak kaybeder.

Asıl konumuz bu tonaj bilgileri değil. Füzyon nedenle ortaya çıkan ikinci bir ısı ve yeni bir ışık enerjisi kütle çekim kuvvetiyle oluşan ilk ısı enerjisine eklenirler. Işık enerjisinin basıncı ilkte oluşan ısı enerjisi basıncına eklenir. Dengeler bozulur.