EL ELE OLALIM ÇALIŞMAK İÇİN YAŞAYALIM
Çalışmak değil midir insanoğlu için önemli olan?
Anlatamıyoruz insanlara çalışmanın önemini.
Neden anlatamıyoruz? Çünkü olayı kendimiz anlamıyoruz. Kendimiz kavrayabilsek başkalarına da anlatmamız kolay olur.
Çalışmanın önemini ilk önce kendimiz kavrayalım ki sonra başkalarına kavrattırabilelim.
Hayatın bizlere öğrettiği bir şey var: Çalışmak olmazsa elimizde hiçbir şey kalmaz.
Çalışırsak kazanırız ekmeğimizi, emeğimizi. Gece gündüz demeyiz hak ettiğimizi almak için elimizden gelen çabayı gösteririz.
Bizler çalışalım ki sonraki nesiller de bizleri bu çabalarımızla örnek alsınlar.
Çalışmayıp bedavacılık peşinde koşarsak her daim olduğumuz yerde saymaya mahkumuzdur. Der ki atalarımız: İşleyen demir pas tutmaz.
Bu sözü neden söylemiş atalarımız?Çünkü çalışıp çabalamadan hiçbir yere varılmayacağını anlatmak istemişler. Hak edileni emek vererek almamız gerektiğini vurgulamışlardır.
Daima çalışalım ,ekmeğimizi taştan çıkaralım. Hiçbir zaman başkalarına muhtaç olmayalım.
Pas tutmamak için her anımızı çalışarak geçirelim. Tembelleşmenin önüne geçip emeğimizin gücü ile var olalım. Çalışmayı bir tek kelimeden ibaret olarak görmeyelim.
Tembelliğe doğru yol alırsak hiçbir zaman muhtaç olmaktan kurtulamaz ,kaybettiğimiz hiçbir şeyi en önemlisi zamanımızı bir daha kazanamayız .Bu yüzden de bizim için değerli olan hiçbir anımızı çalışmadan boşu boşuna harcamamalıyız.
Durduğumuz yerde yağmur ,su altına bırakılan bir demir misali bekler durursak bizler de küflenir hiçbir işe yaramayız. Ama çalışırsak vaktimizi yararlı şeyler için harcarsak küf nedir bilmeyiz.
Ben şahsen kendimi örnek veriyorum: Aman benden bir şey olmaz ,ben bir işe yaramam deyip kalsam kaldığım yerde şimdiye kadar ne memuriyetin yüzünü görebilirdim ne de bu satırları yazabilirdim.
Ama ben bu dediğimi yapmadım .Kör olduğum halde çalışıp çabaladım. Hem memur oldum hem de amatör de olsa bir takım yazılar yazarak yazarlığa ilk adımı attım.
Ben insanlara şunu söylüyorum :Bir işe yaramak istiyorsak nerede bir boşluk varsa o boşluğu doldurup işlerin durmasına engel olalım. Bizler boşalan yerlerin dolmasını sağlamazsak çalışmak sadece adı ile kalır. Boşlukları bizler dolduralım ,işleyen birer demir olup paslanmayalım.
Yine kendimden örnek veriyorum- belki abartı olarak görecek insanlar ama- ben boş durmaktan nefret eden bir insanım. Bir an olsun işimden vazgeçmek istemiyorum.
Düşüncem bir takım çalışmalar yapıp bir köründe bir şeyler başarabildiğini göstermek ve bu körler bir şey başaramaz tabusunu bir daha çıkmamak üzere gömmek. Ben kendime güveniyorum çalışıp çabalayarak belli bir noktaya ulaşacağıma inanıyorum. Yani körlerin beceriksiz olduğunu düşünenlere ve önümüze bir duvar örmek isteyenlere durmak yok yola devam diyorum