Nedendir bilmem...
Pahalı, yarım bir şişe viskiyi mumluk yapacak kadar umursuz, mumlar bitince içmek isteyecek kadar umutlu.

Bilmem kaçıncı kişiyim, bu acı galibiyeti danslarla tütsülerle kutlayacak,
Dünyanın zamansız düzeninde, kaybetmemek adına savaşacak.
Ve kılıçlarını soyunup, tanrıya teslim olacak...
Biliyorum, herkes kendi boşluğunu arıyor.


Yalan ördük, arkasına sığındık, önümüzdeki kalabalığa bağırdık.
İlk önce vaat ettik, sonra çürüttük kendi cümlelerimizi, utanmadan, kimse "neden" diye soramadan.
Taştık koca bir kadeh gibi çaresizliğimize ve koştuk başkasının örülü yalanına.
Çık ulan şu hayat denen labirentten, korkmadan, usanmadan.
Yüzleş şu kimliğinle,
Taşıyor ağzımızdan burnumuzdan.