gidiyorsun
her yerim kalan veriyor

oturup keşkeler sofrasında iyikileri ayıklıyorum
gaz döküp yakıyorum sonra
küllerinden doğan seni seviyorum ebe oluyor

bir kura çekiliyor binlerce ben arasından
kuşkunun biri sıçtı diye saçıma
yine bana çıkıyor yalnızlık
aldığım sensizlik biletinin amortisi resimler
gün be gün sarılık oluyor

ayna ayna söyle bana
bu suratta ki gamze bu yalancı çukur
bu üşüme bu üşüşme
bu sıfırın altında ses
sesin sızdığı bu şarkı
şarkının bakışımda inşa ettiği bu ayaz
ve buzlanmanın kaydırdığı bu avaz
ve avazda susmuş bu senin dudağın
gidiyorum dedikçe
her yerimde bir cinayet işleniyor

kimlerdensin sen aşk diye başlayıp
oğlum kimin adamısın sen
kimsin ulan diye diye
tekme tokat yokluğuna giriyorum

bir şiirin kapısına dayanıyorum sonra
içersi kapı duvar
eşyalar sapır sapır dökülmüş
bir nevi sonbahar

söylesene gece
sabaha daha kaç yıl var