Öldüren Sevda
Yol boyu çeşmesinde durup su içeyim dedim
Kitabesi takılınca gözüme irkildim
Su geçmez oldu boğazımdan, yandı yüreğim
Nasıl bir sevdaymış bu benim bilmediğim
“Sevda pınarından kana kana içmeden,
Murat köprüsünden gelip geçmeden
Yaşı henüz on sekizine basmadan
Ecel alıp götürdü onu, genç yaşına bakmadan
Ne gelir elden, yazgısını kötü yazmışsa yaradan
Yörük kızı Hesna’nın hayratıdır bu su
Ey yabancı, bilmesen de Hesna kızın öyküsünü
Kana kana iç, eksik etme hayır duasını”
Çoban sürünce koyunlarını çeşmeye
Koşuşup sıralandılar yalaktan su içmeye
Vardım çobanın yanına,
Sordum, tanır mıydın Hesna kızı diye
Ağlamaklı oldu, sulandı gözleri
Tanırdım dedi, kim tanımazdı ki o güzeli
Bir içim suydu o, aha bu sudan berraktı teni
Köyümüz görmemişti hiç böylesine güzeli
Bir delikanlıya tutulmuştu yüreği
Söz kesmişlerdi biri birlerine töremizin gereği
Hele bir askerliğini bitirsin, tez evleneceklerdi.
Acı haber gelince sözlün şehit oldu diye
Yemeden içmeden kesildi, döndü bir deliye
Ahlarla vahlarla geçen günler uzun sürmedi
Yıllar oldu onu yitireli ama, acısı hala dinmedi
Bu çeşmeden her su içen, sormadan edemedi
Kim bu kız, neden çok gençken yitirildi
Anlatırım her sorana, kanasa da yüreğim
Anlat be çoban, yüreğindeki acıya aldırma
Anlat ki herkes öğrensin candan nasıl sevilirmiş
Varsın yürekler sızlasın, canlar acısın
Dileğim, ayrılıkların olduğu sevdalar hiç yaşanmasın
                    Özcan NEVRES