gün aşırınca ışıltıyı şafağın kuytu sıcağında
mezar olur taze zaman ömrümün hilkat aynasında
anın her reddesinde üzerime yürüyen sonsuz hiçlik
zıvanasına oturmamış nizamın avareliğinde daim
bu boşluk buhranı görünmez mahfuz gerçek
şevki yok bu parıltılı nefislerin
kamaştıracak ışık yok feri endamında
bir yol uzanır nihayeti saklı dolambaçta

ilham oluyor bana bu menfi manzara
hiç yokken var oluyor yeni yaşam alametleri
zihnim kanatlanıyor varoluş semasında
felekler diziliyor boylu boyunca
dalga dalga işitiliyor kainatın dilinden mistik mani
karmaşayı berraklaştırıyor sivri boylu şahika

enlerde marazi güzellik saadet hükmünde
şimdi tarih değil kıyamet oluyor bu irkilmem
coşkun yaratım doğuyor kasvetli sabahta
güneş körleştirir karanlık doğurur beni