öyle bir yerdeyim ki!
sayfa sayfa geçiyor şehir gözlerimden
yavaş yavaş başını kaldırırken
ruhumun korku damgaları
attığım her adımda
tekrar tekrar düşünüyorum
kendimi bırakıp kaçtığım
gözümden
gözlerden ırak
hırlayan evimi


öyle bir yerdeyim ki!!
şehir nutuk çekerken başımda
yüzüme sıçrayan tükürükleri sigara kokuyor
ağzımın içinde düttürü dünya
üstüm başım negatif enerji


al uykumu çocuk!!
bu gece sana veriyorum onu
sen kapa gözlerini
mevsimleri öpemeyen
dudaklarındaki melek
koruyacak seni
omuzlarımda oturan çığlık
dudaklarıma varmadan
bir kayıp ilanı verdirmeliyim
aklımın hapishane kuşuna
yazmalı en aciz haliyle
celladının yürek pisliğini


af buyur tanrım!
af buyur!
kilona bakıp da düşme üstüme
şiddetli bir yangın yeridir yüreğim
parmaklarım kapandı avuçlarıma
vur gitsin dediler
bir varmış bir yokmuşla başlayan öykülerin
gelmişini geçmişini
bağrına
vurdum bağrıma
çıktım yola


eyy!
edepsiz şiirimin huzursuz yüreği
gırtlağından geçen öykünme değildir
bak!!
mutluluk kasvetini düşürdü
patlamaya hazır irinin kaynıyor
derinin altında
aç koynunu şiir
gayri ihtiyari açtım kalemin ağzını
söküp aldım aşkı öpen dudaklarındaki mıknatısı
parçaladım sabır taşımda
sen dişlerime yapıştır
ben ısırırım
gökyüzünün yalancı şekerlerini


öyle bir yerdeyim ki!!
vicdan topraklarında başlayan miladının
kanayan bıçağıyım
ahh!!
kırgınım yollara
saklan şirretimden
kafasız yengeç
zehirli akrep



söyle bana!
sen miydin
düşle gerçek arasında
dünyanın yedi harikasından biri olan
Babil'in asma bahçelerinde
kadere söz kestirip
sıkıntıyla korku arasında
şeytana kestiren
sen miydin
hayatımın yeşil tonlarını solduran
uğruna yitirdiklerimi
bağrında yakan
sen miydin
çırpınan yüreğimin defterini hırpalayan


öyle bir yerdeyim ki!
yürek buruk
bakmayı bilmeden çeviriyor
yüzü kara coğrafyanı
öyle çırpındın ki!!
çözdüğüm iplerini
almaya geldim
şiirimin koynuna


Sevda Gencer