kumlar mı çok sanırsın sana olan hasretimin yanında
her kumun adedince gözyaşları döksem yoluna
yine de seni görme arzusunun ateşini söndüremem bir lahza
çıkar mısın sevgiye muhtaç şu kölenin karşısına
tüm zincirler boynumda, prangalar kollarımda
yine de hayat boyu zindan ol bana tek senin ışığın yeter bana
hangi özgürlük sana koşmak kadar rüzgarlar savurur bağrıma

ne olur izin ver bana ellerimle, yüzümle sürüne sürüne
koşayım sana

çölde bir ağacım tek başına
bir başka iklime uyamam kururum yana yana
yalnız sensin benim suyum yağ bana damla damla
bir katre ıslanırsa seninle ruhum
belki içimdeki orman yangınlarından çıkar hasretinle yandığım kömür gözün

kopar fırtınalar yüreğimin pencereleri birbirine vurur
çarpar heyecandan yüreğimin panjurları birbirine
elbet kavuşurlar sevenler sevdiğine
camlarda yüzüm yağmur damlaları akar
bu gözler seni bekleye bekleye yollara bakar
ve der ki mevlasına bu gönül!
ah bu şair senin şiirlerini muhammed'in kaleminden okur