Sessizliğiniklimine çekilerek düşlerimle makulleşiyor ve içimi çekiyorum

Nekadar ah u zarım varsa, umut damlaları sabrımı zorlasa da, hiç ses etmiyorum

Sankibir başka mekân duygu dağlarının arasındayım, gözyaşlarımı tutamıyorum



SezaiKarakoç geliyor aklıma, ne kadar imreniyorum

Nesirve şiirlerini okurken, risalelerin zerk ettiği ibreti solurken irkiliyorum

MehmetAkif’in kanaati, heva ve heves karşısında ki edebi nezaketiyle yoğruluyorum

Said’iNursi hazretlerinin yamalıklı yorganı ve tiryakisi olduğu çay ile cefaya feyzkattığına şaşıyorum



Âlimlerne eziyetler çekti, ilim için ceht etti

Dervişve arifler himmet ve hizmet adına varlıklarından vazgeçip erişti

Yolunistikameti belliydi, sevda kararmayan bir meşkti, aşk zaten en aziz şerefti

Nedenve niçin gerekçeli, akıl ve vicdan nitelikli, gönül ihsan ile mücehhez olmasıgerekirdi



Önyargılardanyürekler arınmalı, yeni sayfalar açılmalı

Korkuyugönülde barındırmaktan kurtulmalı, hesap adına hakla barışık olunmalı

Nekadar kayıtsız katılırsak, hassasiyeti bırakırsak, ibadet adet üzre olur,ihyası boştur

Aklınve izanın ihtiyacı olan bilgi ve basiret zaruret olmalı, kul, nefsi esarettenkurtulmalı



MustafaCİLASUN